Την 6/12/13 η μουσικοπολιτική ομάδα της Hit N’ Rap συνεργαζόμενη και καλούμενη στην αντιεξουσιαστική συναυλία είχε στήσει τα μηχανήματα έτοιμη για να παίξει ένα live συσπείρωσης, συμμετοχής, δραστηριοποίησης και εμψύχωσης του κόσμου που θα κατέβαινε στην πρωινή και στην απογευματινή πορεία στην μνήμη του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, νεκρού από το κράτος και τους αμετανόητους γραβατωμένους ή ένστολους φονιάδες του. Το σύνθημα και το διακύβευμα ήταν να μείνουμε στον δρόμο. Όχι μόνο με την έννοια του δημόσιου χώρου, αλλά με την έννοια ότι ο μόνος δρόμος για το αύριο, και για την διεκδίκηση είναι η ίδια η διεκδίκηση και η σύγκρουση με το υπάρχον καθεστώς κοινωνικο-οικονομικής κατοχής. Ένα καθεστώς που προϋπήρχε και απλά εντάθηκε κατά την διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Το κράτος για άλλη μια φορά έδειξε τα δόντια του. Πέντε χρόνια μετά την ημέρα που εκτέλεσε εν ψυχρώ τον 15χρονο χτύπησε άγρια συνομίληκους του, συμμαθητές του, και πλήθος άλλων συμμετέχοντων στην πορεία. Τόσο στην διάρκεια της πορείας όσο και στην λήξη της και στην επιστροφή του κόσμου, όπως ήταν προσυμφωνημένο, μπροστά από τα προπύλαια. Η απόλυτη ντροπή της κοινωνίας μας, η ελληνική αστυνομία, εκτελώντας για άλλη μια φορά τις εντολές των καθεστωτικών αφεντικών περικύκλωσε τον χώρο που η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των παιδιών θα διαβούν σαν φοιτητές σε μερικά χρόνια, κυνήγησε ανήλικους έπνιξε τα σκαλιά των προπυλαίων στα χημικά και στις χειροβομβίδες κρότου λάμψης, χτυπώντας και συλλαμβάνοντας με πρωτοφανή αγριότητα εφήβους, που έκαναν το αυτονόητο έτρεχαν να προφυλακτούν απ τον σιδερόφρακτο αστυνομικό στρατό κυριαρχίας. Η αστυνομική παρουσία και επιβολή, στο κέντρο της πόλης, ένα ακόμα success story της κυβέρνησης, μάλλον θυμίζει την Αργεντινή του Βιντέλα και την Χιλή του Πινοσετ, παρά την δήθεν ευρωπαϊκή χώρα του 2013. Στην προκειμένη περίπτωση πληθώρα ανδρών των ΜΑΤ οπλισμένοι μέχρι τα δόντια, για 1000 περίπου 15χρονους έφηβους/ες, χτύπησαν αποκλείωντας τα προπύλαια δημιουργώντας ασφυκτική ατμόσφαιρα χημικού πολέμου.  Πληθώρα παιδιών απ αυτά που συσπειρώθηκαν στα προπύλαια(χώρο του προσυμφωνημένου live) απειλήθηκαν και ασκήθηκε κάθε τύπου σωματική, χημική, λεκτική και ψυχολογική βία εναντίον τους. Από την λεκτική απειλή και τα χτυπήματα με τα γκλοπ, στην ασφυξία από τα χημικά και στους εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους σε 15χρονα νεαρά κορίτσια από άνδρες αστυνομικούς! Οι λαμπροί απόγονοι της ΕΑΤ ΕΣΑ, οι παχιοί δούλοι του βασικού μισθού με το χέρι στο πιστόλι και κοινωνικά καναπέδες και βολεψάκηδες, τόσο με τα λόγια όσο και με τα έργα τους, επιχειρούσαν πρωτίστως να τρομοκρατήσουν και δευτερευόντως να ειρωνευτούν τους μαθητές για το δίκαιο του αγώνα τους και για την αναγκαιότητα της δραστηριοποίησης τους και των διεκδικήσεων τους στο σήμερα. Χαρακτηριστικό των πολιτών που επίσης αναζητά το success story: άβουλοι πνευματικά, μαθησιακά παπαγάλοι, καλοί καταναλωτές, χειραγωγήσιμοι  ψηφοφόροι. Για την ιστορία του συμβάντος, δεν υποχωρήσαμε παρά την καταστολή, η ομάδα μας παρέμεινε στις θέσεις της και το live έλαβε χώρα με μεγάλη καθυστέρηση στην προσυγκέντρωση της απογευματινής πορείας.
Παρατηρούμε ωστόσο ενα διαρκές απαγορεύεται να απλώνεται πάνω από την ελληνική κοινωνία, και να προσπαθεί να επιβληθεί με την καταστολή παντώς τύπου. Από το γκλοπ του αστυνομικού και τα εύπεπτα παραμύθια στα κανάλια ως τον υπάκουο γείτονα της λαϊκής. Απαγορεύεται να θές μια διαφορετική κοινωνία, απαγορεύεται να διαφωνείς με την υπάρχουσα κατάσταση, απαγορεύεται τουλάχιστον να εκφράζεις την διαφωνία σου, απαγορεύεται να διαφωνείς με τις απολύσεις, με τους πυροβολισμούς και τις δολοφονίες 15χρονων μαθητών, με τους μαφίοζους χρυσαυγίτες-μαχαιροβγάλτες, με το success story, με το κυνήγι κάθε τι διαφορετικού, με το κεφαλαιοκρατικό σύστημα, με την ανεργία, με την υποβάθμιση της γειτονίας σου, με την διάλυση του φυσικού πλούτου της περιοχής σου, με την ανέχεια, με το «θείο σχέδιο» απεγκλωβισμού της χώρας από την κρίση. Η συστημική ιστορία συνεχίζεται, απαγορεύεται να διαδηλώνεις, να απεργείς, να διεκδικείς, να καταλαμβάνεις χώρους, να συγκρούεσαι. Όσοι το κάνουν είναι παράνομοι, βλάκες, αναρχικά στοιχεία, επικίνδυνοι. Και τα αφεντικά φωνάζουν: «Επιτρέπεται να καταναλώνεις, να στέλνεις διαβήματα διαμαρτυρίας να παίρνεις τηλέφωνο για παράπονα στα κανάλια, να σε δικάζει ο εκάστοτε παρουσιαστής και δημοσιογράφος, να καταδικάζεις τη βία από όπου και αν προέρχεται, να ψηφίζεις κάθε 4 χρόνια». Σαν να λένε σε όλους: «Άσε μας να κάνουμε την δουλειά μας, κοίτα την δικιά σου, δεν θέλουμε ενεργή κοινωνία, δεν θέλουμε ενεργούς πολίτες, δεν θέλουμε κριτικούς μαθητές και σπουδαστές, ενεργούς διεκδικηκτικούς εργαζόμενους.  Θέλουμε κοινωνία και νεολαία που να συμφωνεί μόνο μαζί μας ή που να αναγκάζεται να συμφωνήσει μαζί μας δίχως άλλη επιλογή». Θέλουν να μην έχεις κανένα άλλο μέσο πίεσης να είσαι απλά ο τυπικός μοχλός νομιμοποίησης της ανομίας τους  και της εκμετάλλευσης σου. Εμείς προτείνουμε και προτάσσουμε την αυτοοργάνωση των ζωών μας σε κάθε χώρο που κινούμαστε! Μένουμε στο δρόμο στο δρόμο της διεκδίκησης γιατί η διεκδίκηση είναι ο μόνος δρόμος, για να σπάσουμε τον φόβο, να δηλώσουμε την αντίθεση μας ανοικτά, η κοινωνία και η νεολαία οφείλει να μάχεται και να αγωνίζεται. Κανένας Δεκέμβρης δεν τελείωσε ποτέ.

«Ελάτε με ασπίδες Ελάτε και με γκλοπ ποτέ δεν θα φιμώσετε το αληθινό hip hop»

Hit N’ Rap