Το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου δολοφόνοι τραμπούκοι της νεοναζιστικής συμμορίας Χρυσής Αυγής και των ακροδεξιών παραφυάδων τους δολοφόνησαν τον 34χρονο αντιφασίστα, Παύλο Φύσσα,στην Αμφιάλη. Ο Παύλος εργάτης στο επάγγελμα, κατά κόσμον γνωστός ως Killah P, ήταν και μουσικός και ασχολιόταν χρόνια με το hip hop και την δράση μέσα και από αυτό. O Παύλος είναι ένας απο εμάς! Η επίθεση και η δολοφονία αυτή, δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, δεν είναι ένας ακόμα αριθμός στα στατιστικά, δεν είναι αποτέλεσμα ποδοσφαιρικού τσαμπουκά όπως σερβίρουν τα κανάλια του αστικού σκουπιδοπολιτισμού, δεν είναι τυχαίο γεγονός ή η «κακιά ώρα». Η δολοφονία αυτή έρχεται να προστεθεί στο πλήθος άλλων υποθέσεων μαχαιρωμάτων στα πλαίσια επιθέσεων και πογκρομ ενάντια σε ανθρώπους κάθε φύλου και ιθαγένειας, σε μετανάστες, ημεδαπούς, εργάτες, εργαζόμενους και ανέργους που είναι ενεργοί στην ταξική πάλη, ενάντια σε αντιφασίστες και ενεργά άτομα στους κοινωνικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις είτε μέσα από τις πράξεις είτε και μέσα απ’ την μουσική τους και τον λόγο τους.
Η δολοφονία αυτή, είναι φανερή απόδειξη, του κλίματος του ταξικού πολέμου ο οποίος μένει κυρηγμένοςακύρηχτος και στο παρασκήνιο για την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, που τον ζουν και κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Ναι, μιλάμε για την πληθώρα των ανέργων που κοντεύουν να ξεπεράσουν τους εργαζόμενους, τους καταληστεμένους και καταπιεσμένους εργαζόμενους τους ανθρώπους που βιώνουν κάθε μορφή καταστολής, από τη εθελούσια με την οθόνη της τηλεόρασης, μέχρι την κρατική και την εργασιακή κράτους, κεφαλαιοκρατών και των συνεργατών τους. Δεν ήταν ένας αυτός που τον μαχαίρωσε, είχε μαζί του άλλους 10,20,30 τραμπούκους χρυσαυγίτες και δεν ήταν κι αυτοί μόνοι τους. Είχαν μαζί τους χιλιάδες κόσμου που στήριξαν με την ψήφο τους με τον λόγο τους και με την σιωπή-συνενοχή τους την Χρυσή Αυγή.
Νοσηρή αμνησία τυλίγει την κοινωνία μας και κάποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, πως δεν φταίνε πως δεν συμμετείχαν και δε συμφωνουν με αυτό που έγινε. Το μαχαίρι νομιμοποιήθηκε από την παιδαριώδη αστική πολιτική στάση απάθειας και συνενοχής και τον κόσμο της που ήθελε τους νταήδες και τους μαχαιροβγάλτες της νεοναζιστικής συμμορίας να ενδυναμωθούν για να «καθαρίσουν τα πράγματα, η κοινωνία, το κράτος», «να βρεθεί ένας να τους δείρει» «να τους δείξει» «να κάνει να ράνει». Θυμηθείτε τα λόγια γνωστών καλλιτεχνάδων του αστικού σκουπιδοπολιτισμού: «Μου αρέσει ο τσαμπουκάς της Χρυσής Αυγής» (Πέτρος Γαϊτάνος), «Θα ψηφίσω Χρυσή Αυγή, αν είναι να μας βγάλει από το αδιέξοδο» (Γιάννης Πλούταρχος), «Η Χρυσή Αυγή ουσιαστικά αφυπνίζει αυτό που πρέπει να κάνουμε μόνοι μας. Να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να έρθει να μας βιάσει.»(Νότης Σφακιανάκης) αλλά και πολιτικών και δημοσιογράφων: «Βεβαίως συνεργασία με την Χρυσή Αυγή, η Χρυσή Αυγή δεν είναι απειλή για την δημοκρατία» (Βύρων Πολύδωρας), «Η Χρυσή Αυγή είναι αυθεντικό κίνημα» (Λοβέρδος), «Εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το΄σεις και με το ΄σας» (Ντόρα Μπακογιάννη) και πληθώρα άλλων τέτοιων. Κάθε προσπάθεια της νεοναζιστικής συμμορίας να αποσυνδεθεί με την δολοφονία δείχνει πόσο δούλοι και δειλοί είναι και είναι καταγέλαστη και παιδαριώδης. Πιο παιδαριώδης είναι όμως ο μικροαστισμός των αμέτοχων που μαζί με τη χρηματική επιχορήγηση και κάλυψη απο κεφάλαιο και κράτος είναι εκείνοι που έφεραν αυτό το καθάρισμα, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα κομματαρχών και βουλευτών.
Η εμπροσθοφυλακή του κεφαλαίου σε αγαστή συνεργασία με την αστυνομία, η οποία ψηφίζει σε εξίσου μεγάλο βαθμό Χ.Α, στρατολογήθηκε για να εκφοβίσει και να χτυπήσει τους ανθρώπους που αντιστέκονται στον κοινωνικό κανιβαλισμό και την εκμετάλλευση. Αυτά τα λόγια μοιάζουν σε κάποιος ανούσια χωρίς εικόνα, μέχρι η εικόνα να δει το φως και να είναι κάποιος μαχαιρωμένος μετανάστης στην Πειραιώς, κάποιος ομοφυλόφιλος με ανοιγμένο κεφάλι στον Κεραμεικό, κάποιος χτυπημένος απεργός 2 στενά από το σπίτι του ή κάποιος δολοφονημένος 34χρονος νεαρός με όνομα και επώνυμο στην Αμφιάλη.
Όσοι σιωπούν δεν είναι αμέτοχοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί και οι οπλιστές των νεοναζί, που περιμένουν όλοι να κάνουν απλά τη δουλειά τους και εκείνοι την δική τους, το δειλό υπόγειο, φοβισμένο καθάρισμα, εντολή από τα αφεντικά τους. Δεν γίνεται να είσαι εναντίον μόνο του ενός. Δεν μπορείς να εναντιώνεσαι στον δολοφόνο και όχι στον οπλιστή και στον εντολέα. Αντιστεκόμαστε στους δρόμους ορθώνουμε το ανάστημα μας, αλληλέγγυα από τα κάτω, συντρίβουμε τον φασισμό κάθε μορφής κάθε συμμορίας κάθε κόμματος και πολιτικού μορφώματος. Κανείς δεν θα κάνει τη δουλειά για σένα θα σου πουν απλά να κοιτάς την δουλειά σου… Αυτοοργανώσου! Η μόνη γλώσσα που μιλάει ο φασισμός είναι ο φόβος ας τους τον προσφέρουμε αντιστεκόμενοι σε κάθε μορφή κοινωνικού κανιβαλισμού.
Hit & Rap
