1 Χρόνος πέρασε από την πολιτική δολοφονία του Πάυλου Φύσσα, κατά τον κόσμο του hip hop Killah P, από το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Ο Παύλος δεν ήταν μόνος, ήταν απλά το ηχηρότερο χαστούκι που θα μπορούσε να δεχτεί μια κοινωνία βαθιών κοινωνικών διακρίσεων με ρατσιστικές διαθέσεις και στάσεις όπως η ελληνική. Μιας κοινωνίας που μπορεί να μη συμμετέχει συλλήβδην, ωστόσο αποδέχεται σιωπηρά και ιδιωτικά τον φασισμό, τα ιδεολογήματα και τις πρακτικές του στην δημόσια σφαίρα. Η δολοφονία του Παύλου δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, ούτε μεμονωμένο περιστατικό, ούτε κάτι το οποίο έτυχε να γίνει, αλλά η κορυφή του παγόβουνου του φασισμού και της σιωπηρής αδρανούς αποδοχής του, που χτύπησε την πόρτα εκατομμυρίων αδιάφορων για την απειλή και κοιμούμενων ησύχως ελλήνων. Θα θυμίσουμε ότι στην πρόσφατη λίστα, στο πολύ πρόσφατο μόλις παρελθόν, πολύ πριν την πολιτική δολοφονία του Παύλου υπήρξαν οι: Μοχαμεντ Τζαβεντ Μπασιρ (01/06/2010) δολοφονημένος από πυροβολισμό φασιστών, Αλί Αμπντούλ Μανααμ (12/05/2011) δολοφονημένος με 5 μαχαιρές στο στήθος φασιστικού τάγματος εφόδου, ο 19 χρονος Ιρακινός (12/08/2012) δολοφονημένος με πολλαπλές μαχαιριές και τραύματα από φασιστικό τάγμα εφόδου, ο Σαχζαντ Λουκμαν δολοφονημένος (17/01/2013) από χρυσαυγίτες. Αυτά είναι μόνο ενα μικρό πρόσφατο δείγμα επιθέσεων, χωρίς καν να προσθέσουμε τα περίπου 300 πανελλαδικά κραυγαλέα και καταγεγραμμένα περιστατικά επιθέσεων, ξυλοδαρμών, εξεφτελισμού, πογκρομ, μαχαιρωμάτων μεταναστών, ρομά, ομοφιλόφυλων και ανθρώπων που αντιδρούσαν αγωνιστικά και στην πράξη, στην δεκαετία του 90, κατάσταση που συνεχίστηκε και στην δεκαετία του 2000, αλλά και την κρατική συμβολή με τις ένοπλες δολοφονίες και βασανισμούς σε αστυνομικά τμήματα και στον δρόμο γιατί απλά ο ύποπτος ήταν αλλοδαπός, ρομά, ή είχε «περίεργο χρώμα» σε ένα βάθος χρόνου 25ετίας , μαζί με την ακραία εργατική εκμετάλλευση των μεταναστών απ το ελληνικό μικρό και μεγάλο κεφάλαιο. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν την μακριά λίστα της κοινωνικής και κρατικής ανοχής.
Ωστόσο η κρατική ανοχή δεν θα έπρεπε να ξαφνιάζει κανέναν μας, καθότι οι φασιστικές ελληνικές οργανώσεις και γκρούπες, προέρχονται από τον χώρο του βαθέως κράτους και ιδίως από το παρακράτος, που τόσα χρόνια αναπτύσσεται μέσα από λογής παράνομες δραστηριότητες σαν προέκταση του πρώτου, λειτουργώντας στοχευμένα ενάντια σε κοινωνικούς αγωνιστές και για να φτάσει εκεί που δεν φτάνει το αστυνομικό γκλοπ και η δικαστική απόφαση. Είναι τραγικά αστείο να ακούμε εν έτει 2014 για θεσμικό κρατικό αντιφασισμό, την στιγμή που ο εγχώριος «Νονός» του φασισμού είναι το ίδιο το εληνικό κράτος. Το ίδιο κράτος που παρέμενε αδρανές και αβάνταρε τους φασίστες επί 30 χρόνια, ενώ την ίδια ώρα έκανε συλλήψεις αναρχικών, κομμουνιστών και ανθρώπων που προσπαθούσαν να αντισταθούν στον φασισμό, το ίδιο κράτος που οργάνωσε τους «Ξένιους Δίες», που υπέγραψε τα σχέδια ασφάλειας της Ε.Ε και της «Ευρώπης Φρουρίου» και προκάλεσε την Λαμπεντούζα, το εγχώριο Φαρμακονήσι, το ίδιο κράτος που είναι συνένοχος με τα υπόλοιπα κράτη-εταίρους του στην δολοφονία 700 τουλάχιστον μεταναστών και προσφύγων στα πρόσφατα προ 4 ημερών ναυάγια στα νερά της Μεσογείου, το ίδιο κράτος που εξεφτέλισε τις οροθετικές, που οργάνωσε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, σε συνθήκες ανελευθερίας, πλήρους εκμετάλλευσης και βίας. Το ίδιο κράτος που προωθεί τον εθνικισμό σε κάθε ευκαιρία μέσα στα σχολεία, και στον στρατό, τον μιλιταρισμό, τους μύθους για τις μεγάλες ελλάδες, τους βάρβαρους, τους αλλόφυλους σε αγαστή συνεργασία με την Εκκλησία εκτρέφοντας το μίσος, τα ρατσιστικά πρότυπα, και τις συνήθεις συμπεριφορές των κοινωνικών δικαρίσεων. Τα ίδια αφεντικά τους γέννησαν και τους χρηματοδότησαν σαν μπράβους, χαφιέδες, ιδιωτικούς Στρατούς και απεργοσπάστες.Το κράτος και το καπιταλιστικό σύστημα εξέθρεψαν τον φασισμό και αυτό θα πρέπει να γίνει, έστω και καθυστερημένα, κατανοητό από όλους μας.
Η κοινωνική ανοχή ωστόσο θα έπρεπε να σηκώνει τις τρίχες σε όλους μας. Μια κοινωνία που ψηφίζει σε ποσοστό 8% νεοναζιστικά κόμματα, μια κοινωνία η οποία δεν αντιδρά, παρά σε ένα περιορισμένο κομμάτι της, στις ρατσιστικές και ομοφοβικές επιθέσεις,στα πογκρομ, τις δολοφονίες τα μαχαιρώματα, στους Ξένιους Δίες, τα κρατικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, και στις φασιστικές πολιτικές κοινωνικού αποκλεισμού είναι μια κοινωνία που δεν είναι άμοιρη των ευθυνών της. Μια κοινωνία που στηρίζει απαθώς, αδιάφορα, και ψηφίζει τα παραπάνω, και όχι μόνο τους νεοναζί, που ψηφίζει κλέφτες, φασίστες και ρατσιστές δεν είναι θύμα, αλλά συνένοχος. Ο φασισμός δεν είναι μόνο η Χρυσή Αυγή, είναι εντός των πυλών και τα ιδεολογήματα του, ο εθνικισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός, ο υγιεινισμός, ο μιλιταρισμός προελαύνουν τόσο στις πολιτικές όσο και στις κοινωνικές συμπεριφορές που αναπαράγουν εξουσίες και χτυπούν τους αδύναμους και τους αναγκευμένους του κόσμου. Οφείλουμε να αντισταθούμε σαν άνθρωποι, σαν εργαζόμενοι, σαν καλλιτέχνες , σαν γείτονες. Ας γίνουμε το αγκάθι και όχι ο συνεργάτης του σύγχρονου φασισμού, η Hit N’ Rap προτάσσει την αυτοοργάνωση των ζωών μας, στην μουσική, στις γειτονιές μας στους χώρους εργασίας και μόρφωσης μας. Ας πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, η μάχη ενάντια στον νεοφασισμό είναι η δική μας μάχη και κανενός άλλου, ας στείλουμε τους φασίστες στις τρύπες τους.
HIT AND RAP